گرجی ها در دوره ی صفویه (از زمان شاه اسماعیل اول تا پایان عصر شاه عباس اول 907هـ . ق– 1038 هـ . ق)

در سال 33ـ24 هـ.ق، گرجستان توسط مسلمانان فتح شد پایداری گرجی ها سال ها ادامه یافت تا آنکه خاندان باگرات بر گرجستان مسلط شدند . موقعیت استراتژیکی و نظامی ، تجاری و اقتصادی و منابع انسانی گرجستان از علل توجه اقوام مجاور و صفوی ها به گرجستان بود . در دوره شاه اسماعیل اول گرجی ها خراجگذار ایران شدند. شاهان صفوی بویژه از دوره شاه طهماسب اول برای حفظ حاکمیت برگرجستان از شیوه های گوناگون بهره می بردند مانند: ترغیب گرجی ها در اسلام آوردن ، استفاده از آنان در امور نظامی ، ازدواج با زنان گرجی ، اسکان گرجی ها در ایران که گروهی از اعقاب آنان هم اکنون در فریدونشهر اصفهان زندگی می کنند . تلاش ناموفق حیدرمیرزای گرجی برای رسیدن به سلطنت و قتل وی نشان داد گرجی های پایتخت تا بالاترین سطوح قدرت پیش رفته اند . اقدام شاه عباس در سازماندهی گرجی ها و تشکیل نیروی سوم باعث روی کار آمدن اشرافیت جدید اما کاملاً مطیع شاه و سرکوب قدرت قزلباش ها گردید . شاه با تبدیل املاک ممالک به املاک خاصه مشکل پرداخت مواجب ارتش جدید را بطور موقت حل کرد . اختلاف و دسته بندی های شاهزادگان گرجی باعث پناه آوردن ودرخواست کمک از قدرتهای برتر می گردید . حکومت صفوی اولا به خاطر ترس از اتحاد گرجی ها با عثمانیها و ثانیا اهمیت نظامی و راهبردی گرجستان به آنان کمک می کرد. عده ای از گرجی ها مانند الله وردیخان و امامقلی خان با نشان دادن شایستگی به مناصب بالایی رسیدند . واژگان کلیدی : صفویه – گرجی ها – شاه عباس اول – نیروی سوم.